Art For A Wounded Planet

Larnaka Municipal Art Gallery

Opening Hours:

Monday to Friday, 10:00 - 13:00, 15:00 - 18:00

Saturday, 10:00 - 13:00

Information: 24 658848

Danae Patsalou Oil on Canvas the world forgettin by the world forgot

How do we reflect on a world that is already forgetting?

As you enter the gallery, for the exhibition Art for a Wounded Planet, you will stand in front of a painting entitled The World Forgetting, by the World Forgot. It is by Danae Patsalou, 75 years separate her from one of Cyprus most recognised artists Costas Economou, whose landscapes are imbued with a passion for the rural.

 

Twelve intergenerational artists from Cyprus and Europe ask you to consider the land, skies and oceans that have been taken so much for granted in the Anthropocene epoch. Here artists provide a space for the reimagining of a world, that both warns and respects its resources on a global scale. You will move through the galleries and you will encounter various installations. 

Costas Economou, Acrylic on Paper, Landscape

For example, the fiber glass/resin sculptures of Kyriakos Kallis raise questions as to what constitutes power and Yioula Hatzigeorgiou uses ash remnants of unknown landscapes.

 Andria Zachariou follows the soil traces of her family house in Karpassia and close by is a coloured pen drawing referencing consumerist culture by Jasmin Rapti.

Sumer Erek’s Brittle Lemons Collective are memorialized as the dead citrus trees of Karavas. 

 

Evgenia Vasiloude constructs fragile but powerful earthscapes by stitching found/old cloths suspended from the sky and Janis Jefferies has made three wall pieces dyed, digitally printed blue/ grey ‘oceanic’ manipulated images on linen.

 

 

 

Andreas Savva in The End Has Already Happened, conjures a mushroom cloud made of plastic tape whilst Christoph Brünggel sound work is generated by tiny solar panels.

The title of Yiannos’ Economou multi-channel video installation Therianthropes evokes the integration of animal and human identities.

 

 

 

 

We are immersed in a new geological period of history, one in which the Anthropocene dominates but finally it is acknowledged what humans have done to a wounded planet.

Τέχνη για ένα Πληγωμένο Πλανήτη

Πως στοχαζόμαστε ένα κόσμο που ήδη ξεχνά.

Καθώς μπαίνετε στη πινακοθήκη για την έκθεση Τέχνη για ένα Πληγωμένο Πλανήτη θα σταθείτε μπροστά από ένα πίνακα με τίτλο Ο κόσμος που ξεχνά, από ένα κόσμο που ξέχασε. Είναι της Δανάης Πάτσαλου, εβδομήντα πέντε χρόνια την χωρίζουν από ένα από τους πιο αναγνωρισμένους ζωγράφους της Κύπρου, τον Κώστα Οικονόμου, του οποίου τα τοπία είναι εμποτισμένα με ένα πάθος για την ύπαιθρο. Δώδεκα διαγενεακοί καλλιτέχνες  από την Κύπρο και την Ευρώπη σας ζητούν να σκεφτείτε τη γη, τους ουρανούς και τους ωκεανούς, πράγματα που θεωρήσαμε τόσο πολύ δεδομένα στην Ανθρωποκένο εποχή. Εδώ οι καλλιτέχνες δημιουργούν ένα χώρο για να ξαναφανταστούμε ένα κόσμο που προειδοποιεί και σέβεται τους πόρους του σε ένα πλανητικό επίπεδο.

Καθώς κινείστε στην πινακοθήκη θα συναντήσετε διαφορετικές εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, τα αγάλματα από υαλοβάμβακα και ρητίνη του Κυριάκου Καλλή θέτουν ερωτήματα για το τι συνιστά την εξουσία και η Γιούλα Χατζηγεωργίου χρησιμοποιεί άγνωστα τοπία από στάχτη και τσιμέντο. Η Άντρια Ζαχαρίου ακολουθεί τα χωματένια αχνάρια του πατρικού της στη Καρπασία, ενώ δίπλα βρίσκεται ένα σχέδιο με χρωματιστά πενάκια της Γιασεμί Ράπτου με αναφορές στον καταναλωτικό μας πολιτισμό. Η εγκατάσταση Brittle Lemons Collective του Σούμερ Έρεκ μνημονεύει τις πεθαμένες πορτοκαλιές του Καραβά. Η Ευγενία Βασιλούδη δομεί εύθραυστα αλλά έντονα γεοτοπία συρράβοντας παλιά/έτοιμα υφάσματα που κρέμονται από τον ουρανό και η Janis Jeffries δημιούργησε τρία επιτοίχια, βαμμένα, επεξεργασμένα ψηφιακά, γαλάζια / γκρίζα,  «ωκεανικά»  έργα σε λινό.

Ο Αντρέας Σάββα με το έργο Το Τέλος Έχει Ήδη Συμβεί πλάθει ένα σύννεφο – μανιτάρι από πλαστική ταινία, ενώ η ηχητική εγκατάσταση του Christoph Brünggel τροφοδοτείται από μικροσκοπικά φωτοβολταϊκά. Ο τίτλος της πολυκάναλης βίντεο εγκατάστασης του Γιάννου Οικονόμου Θηριάνθρωποι παραπέμπει στην αφομοίωση της ανθρώπινης και φυσικής ταυτότητας.

Έχουμε βυθιστεί σε μια νέα γεωλογική περίοδο όπου η Ανθρωπόκαινος κυριαρχεί αλλά τελικά αναγνωρίζεται το τι έκαναν οι άνθρωποι σε ένα πληγωμένο πλανήτη.

SPONSORED BY